Rozdział 21

Rozdział 21

- Tak bardzo się cieszysz na dzisiejszą imprezę? – zdziwił się Itachi, kiedy zobaczył młodszego brata uśmiechniętego od ucha do ucha.

- A co? Coś ci się nie podoba? – jednak w jego głosie nie było sarkazmu.

- Nie. Zawsze jesteś taki poważny. A dzisiaj tryskasz szczęściem. To do ciebie nie podobne. Prawda Naruś?

Blondyn nie słuchał Itachiego. Patrzył na bruneta, któremu nie schodził uśmiech z twarzy. Sam zaczął się uśmiechać.

- Pewnie cieszysz się, bo zaprosiłeś swóją dziewczynę i już nie możesz się doczekać kiedy ją ujrzysz. Naruś dałeś mu wczoraj mój mały prezencik?

Uzumaki zakrztusił się.

- Dał mi. – odpowiedział za niego Sasuke. – Być może się przyda. – tu blondyn znowu się zakrztusił i spojrzał na bruneta ze strachem  w oczach. – Ale nie dzisiaj. – dodał szybko i zaczął się śmiać.

Itachi stwierdził, że nie ma sensu dalej dokuczać młodszemu. Sasuke miał dzisiaj dobry, bardzo dobry humor. Nie ma szans na wyprowadzenie go z równowagi, jak to miał w zwyczaju robić zawsze rano. Ale postanowił, że odegra się na nim na imprezie.

- To co idziemy do szkoły? – zwrócił się młodszy Uchiha do blondyna.

- Tak. Tylko musze jeszcze na chwilę skoczyć do pokoju.

- Dobra to pospiesz się poczekam w przedpokoju.

Starszy z braci patrzył w szoku na młodszych. Oni naprawdę się do siebie bardzo zbliżyli. Zawsze darli ze sobą koty. Kiedy Sasuke wracał ze szkoły zawsze narzekał na Uzumakiego. Wyzywał go od debili, młotów i tym podobne. A teraz uśmiechali się do siebie i rozmawiali spokojnie ze sobą. Nagle coś mu zaświtało w głowie. Podszedł do Sasuke.

- Młody?

- O co chodzi?

- Czy tobie przypadkiem podoba się Naruto?

Młodszy brat spojrzał się na niego zszokowany.

- Co ty wygadujesz debilu?!

- Mówię to co widzę.

- Zamknij się idioto! Jak taki matoł jak Uzumaki może mi się podobać? A z resztą nie jestem gejem! I skończ już te swoje chore insynuacje! – mówiąc to odwrócił się szybko.

Zamarł. Przed nim stał Naruto.

- Możemy już iść. – powiedział lodowatym tonem blondyn.

Nie czekając na Uchihę wyszedł z domu.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Naruto szedł szybkim i zdecydowanym krokiem. Żeby go dogonić, Sasuke musiał przebiec kawałek drogi.

- Naruto…

- CO?!

- Ja…

- Daj spokój. Nie wysilaj się. Jesteś draniem i tyle. Nigdy się nie zmienisz.

- Przepraszam.

Naruto staną i spojrzał prosto w czarne oczy.

- ILE RAZY BĘDZIESZ MNIE JESZCZE PRZEPRASZAŁ!!!? A ZARAZ POTEM ZNOWU ZROBISZ COŚ CO MNIE ZRANI!!!

- A CO MIAŁEM ZROBIĆ!? POWIEDZIEĆ MU?! CZY TY BYŚ TO ZROBIŁ?!

- MOGŁEŚ TO PRZEMILCZEĆ! A NIE WYZYWAĆ MNIE OD MATOŁÓW IDIOTO!

- Więc to o to chodzi. Przep…

- JEŚLI JESZCZE RAZ URZYJESZ TEGO SŁOWA TO NIE RĘCZĘ ZA SIEBIE!!! ZAMIAST MNIE W KÓŁKO PRZEPRASZAĆ, TO LEPIEJ ZASTANÓW SIĘ NAD SWOIM ZACHOWANIEM!!!

- NO NIE!!! NIE JESTEŚ JESZCZE MOIM CHŁOPAKIEM, A JUŻ PRÓBUJESZ MNIE USTAWIAĆ!!!

- NIGDY NIM NIE BĘDĘ!!! TO TY TO WSZYSTKO ZACZĄŁEŚ, A JA TERAZ KOŃCZĘ!!!

- JA?! A KTO MNIE UWIÓDŁ WE WTOREK?!

- CHCIAŁEM TYLKO SPRAWDZIĆ SWOJĄ TEORIĘ!!! NIE MIAŁEM ZAMIARU SIĘ Z TOBĄ CAŁOWAĆ!!! A Z RESZTĄ TO TY MNIE POCAŁOAŁEŚ!!! WIESZ CO IDŹ SAM DO SZKOŁY!!! JA POJADĘ SOBIE AUTOBUSEM!!! – mówiąc to zaczął się oddalać.

- NO I DOBRZE!!! NIECH TAK BĘDZIE!!! MAM DOSYĆ CIEBIE I TYCH TWOICH HUMORKÓW!!! ZACHWUJESZ SIĘ JAK BABA!!!

- COŚ TY POWIEDZIAŁ?! – blondyn stanął jak wryty.

- ŻE ZACHWUJESZ SIĘ JAK BABA!!!

- NIENAWIDZĘ CIĘ!!! I COFAM WSZYSTKO CO WCZORAJ POWIEDZIAŁEM!!! MASZ SIĘ DO MNIE WIĘCEJ NIE ODZYWAĆ!!! PIEPRZONY DRAŃ!!! – odwrócił się na pięcie i pognał na przystanek.

- I ŚWIETNIE!!! NIE POTRZEBUJĘ CIĘ!!! SPADAJ NA DRZEWO PORĄBANY MŁOCIE!!!

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

- No, no. Wiedziałem, że coś się święci. – cieszył się Itachi, który był świadkiem całej tej awantury. – Hmmm... Robi się naprawdę ciekawie. Czuję, że to będzie bardzo udany dzień. Oczywiście dla mnie. – i zaczął się głośno śmiać. – Chociaż, może dla tej dwójki także.