Rozdział 6

Rozdział 6

W kręgielni był jak zwykle tłok. Ale mieli szczęście, ponieważ właśnie zwolnił się jeden tor.

- Dasz radę z chorą rączką? – zapytał się przemiłym głosem Naruto.

- Z tobą na pewno. – prychnął młodszy Uchiha.

- To jeszcze zobaczymy. Muszę się na tobie odegrać za tego palanta.

- Nie masz szans. Jestem dobry w te klocki.

- Chyba raczej kręgle PA-LAN-CIE. – i wytknął mu język.

Mogli sobie teraz pozwolić na małą kłótnię, ponieważ ojciec Uchihy był przy barze i nic nie usłyszał.

-Ty walnięty Młocie! Ja ci zaraz pokarzę palanta!

- Nie musisz. Już go widzę. Właśnie stoi przede mną.

- TY… – jednak nie dokończył, bo zobaczył ojca zbliżającego się z wielką tacą.

Sasuke zobaczył co też się na niej znajduje. Stały na niej cztery duże piwa.

- Dzisiaj pozwalam wam wypić. – powiedział widząc zaskoczone spojrzenia nastolatków.

Naru chwycił swoje piwo i wziął dużego łyka.

- Mniam! Pycha! No Sasuś to do dna!

- Nie nazywaj mnie Sasuś matole.

Ale sięgnął po trunek, który od razu go trochę rozluźnił.

- To może ja zacznę! – Itachi wziął kulę rzucił ją na tor. Za pierwszym rzutem zdobył 6 punktów a za drugim 2. Z niezadowoloną miną usiadł na kanapie koło Sasuke. – Teraz ty.

Sasuke podniósł się i wziął najcięższą kulę z możliwych. Kula poleciała szybko w stronę kręgli przewracając je wszystkie. Z miną zwycięzcy spojrzał na Uzumakiego. Pochylił się nad nim i szepnął mu do ucha:

- I co ty na to Młotku?

- A ja na to jak na lato? Czy mogę teraz ja? – spojrzał na Fugaku. Ten kiwnął głową, że się zdradza.

Naruciak tak jak jego rywal wziął najcięższą kule i walnął nią z całej siły. I tym razem maszyna zapiszczała i oznajmiła strike. Sasuke opadła szczęka. A zadowolony blondyn podszedł do bruneta i też szepnął mu do ucha:

- Już nie jesteś taki pewny siebie co Draniu?

Na torze rozpętała się istna bitwa między Sasuke i Naruto. Prawie cały czas maszyna piszczała i pokazywała strike. Inni gracze aż przystawali, żeby zobaczyć kto tak dobrze gra. Kręgle leciały i lało się piwo. Cała czwórka była już po 5 piwach. Fugaku zastanawiał się skąd jego syn no i przyszły pasierb mają taką głowę do alkoholu. Ale zabawa była przednia i nie chciał jej przerywać. Kiedy zapytał się czy chcą jeszcze po piwie, na szczęście chłopcy odmówili. Czyli znali swoje granice. Musiał przyznać, że były one wysokie, jak na 17-latków. Porozmawia sobie z nimi później. A teraz niech się bawią.

Naruto i Sasuke szli łeb w łeb. Mieli po tyle samo punktów ale każdy chciał wygrać. Pobili nawet rekord toru. Ten cały pojedynek trwał 5 godzin. Chłopcy byli cali mokrzy od potu. Itachi już się nie uśmiechał, ponieważ było mu głupio, że przegrał z tymi gówniarzami (z ojcem z resztą też hahaha – dop. aut.). Kiedy zbliżała się godzina 23 już nikt nie miał siły grać dalej. Między blondynem a czarnookim był remis. Mimo, że ich wyniki były bardzo wysokie to jednak obaj uważali to za porażkę. Wygrana albo nic.

Itachi poszedł do łazienki, a ojciec zapłacić i zamówić taksówkę. Naruto siedział koło Drania i oddychał ciężko. W taki samym stanie był rywal.

- Chcę rewanżu? – wydyszał Sasuke.

- Ja też. Następnym razem wygram.

- Nie to ja wygram.

Nie mieli nawet siły się kłócić. Alkohol i zmęczenie wreszcie dały znać o sobie.

- No chłopaki zbieramy się. Naruto dzisiaj śpisz u nas. Już zadzwoniłem do Kushiny.

- Acha. – nie miał siły się sprzeciwiać.

~*~*~*~*~*~*~*~*~*~

Taksówka zajechała pod niewielką kamienicę. Pan Uchiha zapłacił i wziął na ręce swojego najmłodszego syna, który podobnie jak Uzumaki zasnął w samochodzie. Drugiego z chłopaków dźwigał długowłosy. Dlaczego się z nimi tak męczyli? Jak można się domyślić nie mogli ich dobudzić.

- Zanieś Naruto do pokoju Sasuke. Ma duże łóżko i spokojnie mogą obaj się na nim przekimać. A wygodny sen będzie im potrzebny.

Rozebrali chłopaków do podkoszulek i bokserek i położyli ich do łóżka. Wyszli z pokoju zamykając cicho za sobą drzwi.